راهنمای کامل درباره نگهداری مرغ عشق

راهنمای کامل درباره نگهداری مرغ عشق

مرغ عشق یا باجریگار نوعی پرنده خانگی متعلق به خونواده طوطی‌ها هست که نگهداری ازش در کشور ما خیلی متداوله. در مورد این پرنده های زیبا و سرگرم کننده یه خبر بد و یه خبر خوب براتون داریم.

خبر بد اینه که متاسفانه بخاطر نبودن اطلاعات دقیق و درست در مورد نگهداری از این طوطی های ظریف و حساس، تعداد زیادی از اونا مدتی بعد از اومدن به خونه صاحب جدیدشون، تلف میشن.

خبر خوب اینه که با کمی مطالعه و داشتن اطلاعات درست در موردشون میشه اون ها رو سالم و شاداب نگه داشت.

در این مقاله در مورد مرغ عشق‌ها صحبت میکنیم و روش درست تغذیه و نگهداری از اون ها، و پرورش و دستی کردنشون رو براتون توضیح میدیم.

مرغ عشق چیه و چه ویژگی هایی داره؟
مرغ عشق با نام اصلی باجریگار (مرغ عشق یا Love bird که اسم نوع دیگه ای از طوطی هاست که در کشور ما به اسم طوطی برزیلی معروفه!) جزو خانواده طوطی سانان و اصالتش استرالیایی هست. این طوطی یکی از طوطی های سخنگو محبوب ای هست که در ایران خیلی طرفدار دارن.

مرغ عشق ها طوطی هایی کوچک با دم بلند هستن که از دانه ها تغذیه میکنن. انواع مرغ عشق در رنگ‌های مختلفی وجود دارن که این اتفاق باعث جذابیت بیشتر این پرنده در بین آدما شده.

نکته جالبی که در مورد مرغ عشق ها وجود داره اینه که این پرنده های باستانی، در طبیعت فقط به رنگ زرد و سبز پیدا میشن. ولی ما آدم ها انواع مرغ عشق با رنگ های آبی، سفید و خاکستری اون ها رو هم به وجود آوردیم!

مرغ عشق پرنده ای مهربون و ارزون قیمته که نگهداری ازش راحته و برای همین توجه خیلی از افراد رو جلب میکنه.

جالبه بدونین این پرنده های محبوب برخلاف باور عمومی مردم در ایران، قابلیت حرف زدن و تقلید صدا رو دارن. فقط کافیه راه درست آموزش بهشون رو بلد باشید!

راهنمای کامل درباره نگهداری مرغ عشق

پرورش مرغ عشق و جوجه گرفتن از آن ها
برای اینکه تکثیر و پرورش مرغ عشق، لازمه که اقداماتی انجام بشه:

جفت شدن مرغ عشق ها
جفت گیری مرغ عشق ها
فراهم بودن لوازم و امکانات مناسب تخم گذاری برای مرغ عشق ها
تغذیه مناسب مرغ عشق (برای داشتن تخم هایی سالم و مرغ عشق ماده سالم)
تخم گذاشتن مرغ عشق ماده
چک کردن تخم ها از نظر داشتن جنین
مراقبت از تخم ها و جوجه شدن آن ها
برای انجام همه این کارها نیازه که دربارشون اطلاعات لازم و کافی رو داشته باشید.

راهنمای کامل درباره نگهداری مرغ عشق

خرید مرغ عشق و انتخاب پرنده سالم
بسیاری از ماها مرغ عشقهای بیمار رو از پرنده فروشی خریداری میکنیم و برامون سوال پیش میاد که چرا پرنده به محض اومدن به خونمون تلف شد برای همینه که انتخاب یه پرنده سالم و سرحال خیلی مهمه.

موقع انتخاب مرغ عشقتون از بین مرغ عشق های دیگه به خوبی دقت کنید و حداقل ۱۰ دقیقه بدون عجله مرغ عشقی که میخواین خریداری کنین رو تحت نظر بگیرید.

ویژگی های مرغ عشق سالم:
پر انرژیه، زیاد حرکت میکنه و با مرغ عشق‌های دیگه تعامل برقرار میکنه.
خودش رو پف نکرده.
هر دوی چشم هاشون کاملا باز و هوشیاره.
زیاد آواز میخونه و سر و صدا میکنه.
سوراخ های بینی اش کاملا تمیزه و اثری از ترشحات یا گرفتگی دیده نمیشه.
اشتهای خیلی خوبی داره.
پرهای همه جای بدنش کاملا یک دست هستن.
مقعدش تمیزه و مدفوع بهش نچسبیده.
نوک و پوسته پاهاشون صاف و یکدسته و لایه لایه نیست.

مرغ عشق نر بخریم یا ماده؟ تک یا جفت؟
با اینکه مرغ عشقهای نر بیشتر از ماده ها صحبت میکنن و راحت تر دستی میشن ولی ماده‌ها هم میتونن صحبت کنن و دستی بشن.

اگر میخواین مرغ عشقتون با شما ارتباط بهتری داشته باشه (بخصوص اگر بیشتر طول روز رو خونه هستید و برای ارتباط باهاش وقت دارید) یه مرغ عشق نر میتونه انتخاب بهتری باشه. اما برای تشخیص نر و ماده بودن مرغ عشق حتما باید روش های تشخیص جنسیت اونا رو بلد باشین.

مرغ عشق هایی که جفت هستن احساس تنهایی کمتری میکنن و واضحه که زیاد به صاحبشون وابسته نمیشن.

اگر بیشتر طول روز رو بیرون از خونه هستین بهتره مرغ عشقتون جفت باشه (یه نر و یه ماده)

آیا رنگ مرغ عشق تاثیری روی میزان حرف زدن و راحت دستی شدنش داره؟
خیر!

یه مرغ عشق سالم و خوشحال چه لوازمی نیاز داره؟
بعد از خرید مرغ عشق نوبت به خرید و انتخاب وسایلش میرسه. اگر تجربه نگهداری از این پرنده رو نداشته باشین توی پرنده فروشی گیج میشین و نمیدونین کدوم وسیله به درد مرغ عشقتون میخوره.

راهنمای کامل درباره نگهداری مرغ عشق

قفس مرغ عشق
به طور کلی اندازه قفس پرنده هرچقدر بزرگتر باشه بهتره. اندازه قفسی که انتخاب میکنین بستگی به بودجه و فضای منزلتون داره. سعی کنین تا جای ممکن قفس بزرگتر رو انتخاب کنین.

موقع انتخاب قفس دقت کنین فاصله میله ها از هم زیاد نباشه و مرغ عشقتون نتونه سرش رو ازشون بیرون بیاره. حداکثر فاصله مجاز بین میله های قفس ۱۲ میلی متر هست.

قفس رو جایی از در گوشته ای خونه چسبیده به دیوار و در ارتفاع حداقل ا متر و ۶۰ سانتی متری از سطح زمین قرار بدین.

نکته خیلی مهم: هیچ وقت مرغ عشقها رو با پرنده های ناآرام مثل مرغ مینا داخل یک قفس نندازید. برای خرید قفس مرغ عشق روی لینک زیر کلیک کنید.

راهنمای کامل درباره نگهداری مرغ عشق

ظرف آب
ظرف آب مرغ عشق باید طوری باشه که بتونین هر روز تمیزش کنین و آب تازه در اختیارش بذارین.

ظرف دانه
بهتره ظرف دونه پرنده عمق کمی داشته باشه تا نیازی نباشه هر بار مقدار زیادی دانه توش بریزین. دانه هایی که برای مدت طولاتی میمونن و خورده نمیشن مرطوب شده، به هم میچسبن و برای مرغ عشق مناسب نیستن.

این شن ها به صورت تجاری در بازار وجود دارن و ماده اصلی تشکیل دهندشون صدف هست.

جهت خرید آبخوری و دانخوری روی لینک زیر کلیک کنید.

آبخوری و دانخوری پرنده

نشیمنگاه یا چوب مخصوص نشستن مرغ عشق
بهتره چندین میله مختلف در جاهای مختلف قفس مرغ عشق قرار بدین تا بتونه بین اون ها رفت و امد کنه و فعالیت فیزیکی انجام بده.

بهترین میله نشیمنگاه میله ای هست که از چوب طبیعی درخت درست شده باشه، صاف نبوده و قطرش در جاهای مختلف میله متغیر باشه.

جهت خرید نشیمن پرنده روی لینک زیر کلیک کنید.

نشیمن پرنده

بستر کف قفس
بهتره کف قفس رو با روزنامه بپوشونید و مرتب روزنامه رو با روزنامه جدید و تمیز جایگزین کنید.

غذای مرغ عشق و تغذیه صحیح
مرغ عشق ها برای سالم و سرحال موندن نیاز به جیره غذایی کامل دارن.

مرغ عشق ها طوطی های دانه خوار هستن. پس بیشتر غذاشون رو دانه ها تشکیل میدن. با این حال برای سالم موندن نیاز دارن رژیم غذایی متنوعی داشته باشن.

اغلب پرنده فروش ها غذای مرغ عشق رو ارزن معرفی میکنن و صاحبشون هم تا آخر عمر بهشون فقط ارزن میدن. در صورتی که غذای مرغ عشق باید از طیف گسترده ای از دانه ها تشکیل شده باشه.

اگر شما مخلوطی از دانه ها رو در اختیار مرغ عشقتون قرار بدین مشکلی که به وجود میاد اینه که مرغ عشق شما از فقط ۱ یا ۲ نوع دانه مورد علاقش رو از غذای مرغ عشق انتخاب میکنه و به بقیه دانه ها اهمیتی نمیده!

دانه ای که از سمت مرغ عشق انتخاب میشه معمولا ارزن هست که غذای مورد علاقه همه مرغ عشقهای دنیاس! علتش هم اینه که چربی بالایی داره.

برای همین بهتره غذای پرنده پلت تجاری مخصوص طوطی های کوچک باشه.

جهت خرید غذای مرغ عشق روی لینک زیر کلیک کنید.

غذای مرغ عشق

دانه ها و غلاتی که مرغ عشق‌ها می‌تونن مصرف کنن:
ارزن
گندم سیاه
دانه قناری
جو خرد شده
جو دوسر
کوئینوا
چاودار
ذرت دانه شده
تخم کتان
و….
تکمیل غذای مرغ عشق شما با میوه ها و سبزیجات تازه تاثیر زیادی در سلامتی اش داره.

ارزن رو مقدار محدودی در طول روز در اختیارش قرار بدین (در حدی که نتونه خودش رو با ارزن سیر کنه و گرسنه بمونه) و تشویقش کنین به جای ارزن، میوه بخوره.

ظرف دانه هایی که ارزن نیستن باید همیشه پر باشه تا مرغ عشق گرسنه نمونه.

میتونین ۱ روز در هفته فقط مخلوطی از دانه هایی غیر از ارزن رو در ظرف غذای مرغ عشق و با انواع میوه ها در اختیارش بذارید بریزید تا اعتیادش به خوردن ارزن کم کم از بین بره.

راهنمای کامل درباره نگهداری مرغ عشق

میوه ها و سبزیجات بی‌ضرر برای مرغ عشق‍ها
سیب
گیلاس
گلابی
هلو
جوانه گندم
کاهو
زردآلو
نخود فرنگی
موز
فلفل دلمه ای
بروکلی
اسفناج
و…

دستی کردن مرغ عشق و ارتباط برقرار کردن باهاش
ممکنه از وقتی که مرغ عشقتون رو تازه خریدین و به خونه آوردین، تا چند روز افسرده باشه و از شما بترسه. در این مدت بهش کاری نداشته باشین و موقع گذاشتن آب و غذا در قفسش هم بسیار با احتیاط برخورد کنین. تنهاش بذارین تا کم کم به محیط جدید عادت کنه.

دستی کردن مرغ عشق یعنی به دست آوردن اعتمادش به شما!

آدم ها خیلی از مرغ عشق ها بزرگتر هستن و غریزه اونا بهشون میگه باید از آدم ها ترسید.

مدت زمان زیادی طول میکشه که مرغ عشق جوان شما متوجه بشه اون غول پشت میله های قفس نه تنها خطرناک نیست بلکه دوست و همبازی اش هم هست. پس صبر اولین و مهم ترین فاکتور در دستی کردن مرغ عشق‌هاست.

حرکات ناگهانی، صداهای بلند، ضربه به میله های قفس و بردن دست داخل قفس همه مواردی هستن که پرنده رو میترسونن.

پس خیلی مهمه که محیط زندگی اش بخصوص در ماه های اول، ساکت و آرام باشه.

در این محیط ساده و آروم، رفت و آمد کنید و بدون توجه به مرغ عشقتون کارهای روزانه رو انجام بدید. به مرور زمان مرغ عشق به حضور شما عادت میکنه و متوجه میشه قصد آسیب زدن بهش رو ندارید.

البته بسته به شخصیت مرغ عشق و محیط زندگی اش این دوره ممکنه تا بیش از ۳ ماه هم طول بکشه.

به محض اینکه دیدید مرغ عشق از حضور شما نمیترسه و وقتی وارد اتاق و به قفسش نزدیک بشید واکنشی نشون نمیده، میتونین دستی کردنش رو شروع کنید.

راهنمای کامل درباره نگهداری مرغ عشق

روش دستی کردن
کنار قفس بایستید یا بنشینید جوری که صورتتون کاملا به سمت پرنده باشه.
با صدای آرام و مهربون باهاش شروع به صحبت کنید (بخصوص قبل از آب و غذا گذاشتن براش)
این کار رو ۱ الی دو روز انجام بدین و از روز سوم هر بار باهاش شروع به صحبت کردید دستتون رو هم بالا بیارید.
بعد از چند روز مرغ عشق بالا آوردن دست رو با صدای مهربانانه و آرام شما ارتباط میده و دیگه از دست شما نمیترسه.
موقع عوض کردن آب و غذا و میوه گذاشتن برای مرغ عشق باهاش صحبت کنید. اگر میخواین مرغ عشقتون صحبت کنه، کلمات مشخصی رو مدام براش تکرار کنین.
آموزش مرغ عشق برای نشستن روی انگشت
برای اینکه مرغ عشقتون باور کنه انگشتتون بهترین نشیمنگاه دنیاس، باید با استفاده از ارزن گولش بزنید!

ارزن برای مرغ عشقها غذایی لذیذه چون چربی بالایی داره و مثل شکلات برای بچه ها میمونه. برای همین میتونین ازش به خوبی به عنوان تشویقی و آموزش مرغ عشقتون استفاده کنید.

توجه: این آموزش روی مرغ عشقهایی که کمی گرسنه باشن خیلی بهتر جواب میده پس ۳ الی ۴ ساعت قبل از شروع آموزش ظرف غذاش رو بردارید.

مقداری ارزن رو با استفاده از کمی عسل به انتهای انگشتتون بچسبونین (بین انتهای انگشت اشاره و انتهای شصت.
انگشتتون رو به آرامی از در قفس داخل ببرید و روی میله نشیمنگاه جایی که مرغ عشق معمولا میشینه، قرار بدین.
به محض انجام این کار احتمالا مرغ عشق به گوشه ای از قفس پناه میبره و به انگشت شما خیره میشه.
مرغ عشقها نیاز به زمان دارن تا به هر چیز جدیدی که تازه وارد قفسشون شده، عادت کنن. انگشت ارزنی شما هم براشون جدیده و طبیعیه که اولش ازش بترسن.
۵ تا ۱۰ دقیقه انگشتتون رو داخل قفس نگه دارین و این کار رو چندین بار در طول روز انجام بدید.
صبور باشین و ناامید نشین.
در نهایت وسوسه ارزن خوشمزه به ترس مرغ عشق شما غلبه میکنه و به دستتون نزدیک میشه
دستتون رو تکون ندید بی حرکت بمونین
این کار رو تا وقتی تکرار کنین که مرغ عشق کاملا به حضور دست شما توی قفس عادت کنه.
وقتی به دستتون عادت کرد میتونین به آرامی پاهاش رو نوازش کنین تا روی دستتون بیاد.
بعد از ۱ هفته تمرین، کم کم دستتون رو بدون ارزن داخل قفس ببرید و با نوازش پاهاش ازش بخواید روی انگشتتون بیاد و اگر این کار رو انجام داد…
تبریک میگم، مرغ عشق شما دستی شده!

تاریخچه مرغ عشق

مرغ عشق(نام رایج در ایران), به لاتین Melopsittacus undulatus یا باجریگار (به انگلیسی: budgerigar) و نیز باجی(به انگلیسی: budgie) پرنده ای است اهلی از نژاد کاکاتیل. وطن اصلی این پرنده همچون بسیاری از کاکاتیل سانان دیگر، قارّه استرالیا است.
سبزی های تازه مثل تره که مملو از ویتامین آ می باشد، کاهو، اسفناج، هویج ٬چغندر و برگ های این گیاه ها را به آن ها داد.
میوه های تازه را حتماً باید شسته و به آن ها داد؛ میوه هایی از قبیل:سیب قطعه شده ٬گلابی قطعه شده٬هویج که می شود آن را به صورت رنده شده نیز به حیوان داد، به توت فرنگی نیز علاقه زیادی دارند و همچنین انگور دو نیم شده را نیز بسیار دوست می دارند.
مواد خوراکی مانند نان خیس شده.
دانه های پخته شده مثل عدس، باقالا و لوبیاوماش.
بادام خیس شده و خام.

مرغ عشق برای اولین بار در اواخر سال ۱۷۰۰ میلادی به صورت گله های وحشی در استرالیا مشاهده شد که تعداد افراد این گله ها به هزاران قطعه می رسید.

نام انگلیسی مرغ عشق «باجریگار» از کلمه بومی buderijour گرفته شده است که این لغت در زبان بومیان استرالیا به معنی «غذای خوب» می باشد و شاید علت این تسمیه بدان جهت بوده است که وجود این پرنده در منطقه ای دلیل وفور نعمت و غذای فراوان در آن منطقه بوده است،

زیرا که این پرنده در شرایط مناسب غذایی به شدت زاد و ولد نموده و گله های بزرگی به وجود می آورد.

این پرنده برای اولین بار در سال ۱۸۰۵ توسط «جورج شاو» مدیر جانورشناسی موزه طبیعی بریتانیا شناسایی شد و در سال ۱۸۳۲ طبیعی دان «موزه لینه» که «یوهان واگلر» نام داشت توضیحاتی دربارهٔ مرغ عشق منتشر کرد.

در سال ۱۸۴۰میلادی، زیست شناسی به نام «جان گولد» این پرنده را از استرالیا خارج کرد و به انگلستان برد.

موج تقاضا برای این پرنده موجب شد تا کشتی های زیادی دست به کار انتقال این پرندگان به اروپا، مخصوصاً انگلستان، هلند و بلژیک بزنند. کشتی ها مرغ عشق ها را در دسته های چند ده هزارتایی حمل می کردند.

در طول سفر چند هفته ای، فقط تعداد اندکی از آنان سالم به اروپا می رسیدند.

به زودی این پرنده اهلی شد و از طریق انگلستان به تمام دنیا منتقل شد.

در سال ۱۸۴۶ برای اولین بار وارد کشور فرانسه شد و هشت سال بعد یعنی در سال ۱۸۵۴ طبیعی دان فرانسوی «جان دلون» مقاله ای در خصوص تکثیر، تغذیه و نگهداری مرغ عشق منتشر کرد.

در سال ۱۸۵۹ نویسنده آلمانی «کارل بوله» در نشریه پرنده شناسی آلمان مقاله مفصلی دربارهٔ مرغ عشق منتشر کرد.

از نوشته های «بوله» چنین بر می آید که مرغ عشق در آن زمان در تمامی شهرهای بزرگ آلمان به عنوان حیوان خانگی رایج بوده است و بنا به گفته او مرغ عشق برای اولین بار در سال ۱۸۵۵ درشهر برلین آلمان توسط «گرفین شورین» تکثیر یافت.

مرغ عشق از سال ۱۸۶۰ به بعد در تمامی باغ وحش های آلمان وجود داشته و با موفقیت تکثیر و پرورش یافته است.

طی ۵۰ سال، واحدهای عظیم تجاری به وجود آمدند که هزاران قطعه از این پرنده کوچک را برای دوستداران پرندگان زینتی تکثیر می کردند.

در اواخر قرن نوزدهم واردات مرغ عشق به ارقام غیرقابل تصوری رسید.

بنابر نوشته های «دبراسای» تنها در سال ۱۸۹۴ واردات پرندگان زنده به بنادر فرانسه بالغ بر یک میلیون و دویست هزار قطعه بوده که در آن، واردات مستقیم به انگلستان و آلمان منعکس نشده است و از زمانی که وارد ایران شدند بسیار مورد توجه دوستداران پرنده ها فرار گرفتند.
مرغ عشق اهلی را در حالت کلی می توان به ۲ گروه انگلیسی و معمولی تقسیم کرد که نژاد انگلیسی دو برابر بزرگتر از نژاد معمولی آن است که معمولاً در کشور انگلستان نگهداری شده و در ایران هم موجود است.

مرغ عشق اهلی از همنوعان وحشی خود بزرگ تر است.

طول بدن نوع وحشی در طبیعت حدود ۱۸ سانتیمتر می باشد.

عمر مرغ عشق اهلی بین ۵ تا ۱۰ سال هست، البته در مواردی تا ۱۷ سال و بیشتر هم گزارش شده.

نوع انگلیسی عمر کوتاهتری نسبت به نوع ساده دارد و به طور متوسط بین ۴ تا ۶ سال عمر می کند در مواردی بین ۱ تا ۵ سال هم گزارش شده
آمار دقیقی در مورد طول عمر نوع وحشی در طبیعت در دسترس نیست.رنگ طبیعی این حیوان سبز چمنی می باشد ولی اگر چند رنگ باشد همه رنگ ها طبیعی به نظر می رسد انتهای پشت سینه و شکم سبز می باشد.

پشت سر او آبی است.

بالای شانه و روی بال ها زرد همراه با خطهای سیاهی به صورت موجی می باشد.

دو پر بزرگ از میان دمش بیرون آمده که آبی تیره اند.

پرهای دم سبز بوده و دارای نوار زردی می باشد.

صورت مرغ عشق تا گلو زرد روشن است و در انتهای صورتش لکه های بنفشی که ریش نامیده می شود وجود دارد.

پلک ها بسیار نازک هستند و از سمت پایین به بالا جمع می شوند.

نوکش مانند طوطی سانان است و گاهی نوکش مانند طوطی ها امکان نارنجی شدن دارد. و نوک پایینی کوچکتر از بالایی می باشد.

سپاس پت بزرگترین پت شاپ تخصصی در ایران